Λα Μπριγιέρ, Ζαν ντε-

(Jean de La Bruyère, Παρίσι 1645 – Βερσαλίες 1696). Γάλλος συγγραφέας. Ήταν γιος δημοσίου υπαλλήλου και σπούδασε νομικά στην Ορλεάνη. Αφού εξάσκησε για μικρό χρονικό διάστημα τη δικηγορία, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου εργάστηκε αρχικά ως παιδαγωγός και αργότερα ως βιβλιοθηκάριος των Κοντέ. Το 1693 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας και στον λόγο που εκφώνησε στη διάρκεια της τελετής υποδοχής του εγκωμίασε το έργο του Ρακίνα σε σχέση με εκείνο του Κορνέιγ. Στη διαμάχη μεταξύ Παλαιών και Νέων τάχθηκε υπέρ των πρώτων, ενώ παρενέβη και στην αντιπαράθεση μεταξύ Μποσιέ και Φενελόν, επικρίνοντας τη θεωρία του ησυχασμού. Το 1688 εξέδωσε το έργο του Χαρακτήρες, το οποίο ήταν ουσιαστικά μετάφραση του ομώνυμου έργου του Θεόφραστου, συμπληρωμένη με εκτεταμένες προσθήκες ηθικολογικών παρατηρήσεων. Το βιβλίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία, όπως μαρτυρούν οι δύο επανεκδόσεις του μέσα στον ίδιο χρόνο. Στις επόμενες έξι που ακολούθησαν έως το 1696, ο συγγραφέας προσέθεσε αρκετά κομμάτια, ιδίως στις Προσωπογραφίες, που αποτελούν το πιο πρωτότυπο μέρος του βιβλίου. Ο Λ.Μ., εκτός από ηθικολόγος, ήταν και ένας οξύς παρατηρητής των ηθών, γι’ αυτό και οι χαρακτήρες που έθιγε στα κείμενά του ήταν αφηρημένοι καθολικοί τύποι, οι οποίοι εξέφραζαν ένα καθορισμένο κοινωνικό περιβάλλον. Σε ορισμένες περιπτώσεις δεν δίσταζε να διατυπώσει υπαινιγμούς σε βάρος υπαρκτών προσώπων (οι σύγχρονοί του πίστευαν ότι είχαν επισημάνει έναν μεγάλο αριθμό τέτοιων αναφορών σε γνωστά πρόσωπα και έδιναν μάλιστα τα κλειδιά για την αναγνώρισή τους). Το έργο του Χαρακτήρες είναι ένα από τα κλασικά βιβλία της γαλλικής λογοτεχνίας, γραμμένο με καθαρό, αν και νευρώδες ύφος. Ο Γάλλος συγγραφέας Ζαν ντε Λα Μπριγιέρ.